doorkey

Avustralya uyuşturucu sahnesinde bir yolculuk 20 Ağustos 2011 Bu kitap, Avustralya'nın uyuşturucu kültürü ya da daha doğrusu marihuana kültürü hakkında. Yazara göre ('Elinde bir Felafel ile öldü' yazan yazar, ki bu tamamen konut kültürü ile ilgilidir) ona bu kitabı yazması için bir yığın para veren yayıncısı tarafından yaklaşıldı ve ayrıca herhangi bir ödeme yapmaya söz verdi. araştırmalarında oluşabilecek yasal ücretler. Böylece marihuana kültürünü öğrenmek için büyük şehirlerin her birini ziyaret ederek Avustralya'yı dolaşır. Bu kitaptan edindiğiniz izlenimi, Avustralya'da marihuana'nın oldukça yaygın olmadığı, aynı zamanda hükümetin de buna karşı oldukça hoşgörülü olduğu yönünde. Güney Avustralya'daki basit para cezasından diğer eyaletlerdeki mahkemelerin uyarısına kadar uzanmaktadır. Her durumda, ülkenin gençlik kültürü arasında kabul edilebilir bir ilaç olarak görülüyor. Şimdi, bunun insanlarla yasallığı konusunda tartıştım. Bazıları, hızın yasadışı olduğu gibi yasa dışı olduğunu iddia ediyor. Hız sınırını aşarsanız belirli bir miktar para cezasına çarptırılırsınız, ancak herhangi bir mahkumiyet kaydedilmez (ve aynı insanların kendileri de yol kurallarını sanki sonuçsuzmuş gibi gösterir). Hala sahip olmanın suçlu olmadığını ve kesinlikle yasadışı olmadığını söyleyenlerin kategorisine giriyorum (bazı ülkeler aslında yasadışıdır ve hapis cezasından ilacın etkisi altında olmaktan cezalara kadar değişebilir). Şimdi, Birmingham kişinin hayattaki bir aşamaya gelmesinin, sadece tahtaya dönüştüğü, büyüdüğü ve yoluna devam ettiğini öne sürüyor. Umarım öyledir. Esrar, hayatınızın kontrolünü ele geçirebilmesi için herhangi bir ilaç gibidir (ve mutlaka yasadışı, hatta bir eczacılık olması gerekmez). Esrarın bağımlılık yapmadığını iddia edenler muhtemelen inkar eden bağımlılar. Eroinin yaptığı hastalığı yaratmasa da, her zaman bu özlem, daha fazlasına sahip olma arzusu ve etkisi altında olma arzusu olacaktır, çünkü gerçeklik sadece aynı değildir. Bununla birlikte, bunun gibi birçok başka madde vardır (örneğin adrenalin bağımlısı). Bak, beni yanlış anlamayın, sanırım esrar tehlikeli bir madde olabilir ve bir ağ geçidi ilacı olarak hareket edebilir. Bu ilaç yüzünden insanların hayatlarını attığını gördüm. Ya daha sert maddelere girdiler ya da sadece çatlaklardan düşmelerine izin verdiler. Çok motive edici: sigara içiyorsunuz ve başka bir şey yapmak istemiyorsunuz. Aslında, saksı kafaları olan birçok arkadaşım burnumu kaldırdı çünkü tek yapmak istedikleri yalan söylemek ve sigara içmek. Bu kitaptan biri Junky'nin Avustralya versiyonunu yazmaya çalışıp çalışmadığını merak ediyor? Ben öyle düşünmüyorum ve eğer öyleyse başarısız oldu. Burroughs bağımlılık ve önemsizlerin hayatı üzerindeki etkisi hakkında yazarken, Birmingham tamamen farklı bir şey yapıyor: Avustralyalı bir altkültürü araştırıyordu. Hayatının bir hikayesini yazmıyordu. Hayatını hatırlamak yerine Avustralya'yı dolaşıyordu. Hayır, bu Avustralyalı bir Junky değil. Açıkçası Birmingham hayatından daha fazla bir şey yaptı: Bu açık çünkü başarılı bir yazar oldu. Şimdi, araştırmalarıyla ilgili bir hikaye anlatan kitaplarını beğendim, ancak iki kurgu eserini okudum ve sıkıcı ve ilgisiz buldum ve o zamandan beri okumadım. Bu kitap, özellikle Avustralya'daki uyuşturucu kültürünü nasıl bildiğini çok ilginç ve bu kesim arasında aşağıdakileri var. Bulduğu ve birçok insanın bulduğu sorun, o kültüre girdikten sonra dışarı çıkmanın çok zor olmasıdır. Tüm arkadaşlarınız uyuşturucu kullanıyorsa, o zaman onları terk etmek her zaman bir seçenek değildir, ancak bir kişinin yapılması gereken seçimdir. Esrar bile hiçlik çukuruna çok kaygan bir eğimdir.

2020-01-14 13:18