lmarcarelli

Benim izlenimim, yazarın bir sütunda şakalar, mantık problemleri ve palindromlar koleksiyonuyla başladı. Sonra hiciv etmek istediği başka bir modern eğilimler sütunu başlattı. Sonra her iki sütunu rastgele sıraya koydu ve her şeyi bir şekilde birbirine bağlayan bir çizim yazmaya çalıştı. Yazar, bir kişinin diyalogunun doğrudan bir başkasının söylediklerine yol açtığı, ancak her iki ifadenin anlamını her seferinde bükecek şekilde grup konuşmalarıyla daha da kendini şımartır ... Kitabın başında geçerken geçen bir karakter, muhtemelen geçerken, yine kitabın sonunda belirtilecektir. Tüm bu maskaralıklar, her satırın birden fazla anlamı veya önemi olan bir potansiyele sahip inanılmaz derecede yavaş bir okuma yapar - eğer okuyucu hepsini takip etmeye çalışırsa. Bazen işe yarar (sonuçlar genellikle oldukça eğlencelidir), ancak daha sıklıkla hepsi jelleşmez ve kişi çok fazla zaman ve çaba gösterdiği izlenimini alır.

2020-01-27 16:05